Het team van Carline had thuis aan een 3-1 overwinning op Hoofddorp genoeg voor het kampioenschap. De mannen,  Jochem en Niels, wonnen hun dubbel tamelijk eenvoudig. Maar Carline en Berenike verloren de 3e set supertiebreak met 10-8 en daarmee de partij. Dan moesten de twee mixen gewonnen worden. Paulien en Jochem hadden een makkie. Ze stonden slechts één game af. Carline en Niels hadden het heel wat zwaarder. Na 6-4 winst in de eerste set, werd het 5-5 in de tweede. De volgende twee games gingen naar de onzen en daarmee werd de benodigde 3-1 winst binnen gesleept. Uiteindelijk werden evenveel punten behaald als De Zes Wielen, maar op basis van het onderlinge resultaat werd ons vlaggenschip kampioen.  

Vrijdagavond al was het tweede damesdubbelteam kampioen geworden. De runner-up Osdorp werd in het laatste potje dik met 4-0 verslagen. Georgette, Nienke, Jacoline, Maaike en aanvoerdster Cunera domineren de top van de spelersranglijst in hun klasse, zoals het vrouwenteam van SDworx in het wielrennen. Cunera meldt: “Het was een makkie, achteraf gezien. We hadden weinig tegenstand, maar goed, het moet dan nog wel ff gebeuren.” En het gebeurde dus!

Wij zelf (Gemengd 2) speelden zaterdag ook thuis. Na de 3-1 winst tegen Vogelenzang zaten we gezellig aan de wortel- en kaasstengels. Gijsbert was zeer content met een actie aan het net. De bal was zeer krap over het net bij de tegenstander beland. Gijsbert had toen wat gekke bewegingen gemaakt en was met zijn racket omhoog, gebukt achter het net gaan staan, waarna de dame van de tegenpartij de bal niet recht op Gijsbert wilde afvuren en deze vervolgens ver uit tegen het hekwerk sloeg. De tegenpartij vond het niet erg gentlemanlike en zeker niet passend bij een lid van de oudste club van Nederland. Gijsbert, als oud-volleyballer, vond het precies volgens het boekje: niet achteruitlopen in zo’n situatie, maar juist vooruit om de hoek voor de tegenpartij te verkleinen.
Nadat de tegenpartij was vertrokken en wij nog een laatste drankje nemen is opeens mijn mobiel weg. Ik zoeken, in mijn tas, in mijn jas, op de bar, wat heb ik ook al weer gedaan met het apparaat. Ik had de uitslagen ingevoerd, de tegenpartij laten meekijken, heeft iemand hem per ongeluk meegenomen? We waren inmiddels aangeschoven bij het eerste team en Jochem belt mijn nummer. We horen een gedempt geluid van achter de bar. Marion houdt een in plastic gesealde mobiel omhoog. “Is dit de jouwe?” Het blijkt hem te zijn. Er gebeuren vreemde dingen in het clubhuis. Maar gelukkig is mijn mobiel terecht. Maar hoe kan het dat zo'n apparaat opeens in plastic achter de bar komt te liggen? Rara raar.

Gerard